Een hele leerzame periode met veel leuke dingen

Hee schatjes!

Nog even en ik vlieg weer terug naar Nederland! Vanavond hadden we een afscheidsetentje van school, het einde komt dus echt in zicht! Teruggaan naar Nederland zal echt raar zijn, want ik heb hier mijn draai ook wel gevonden. Het gemis van thuis is er nog steeds, maar ik functioneer hier prima en wil best nog wel eventjes blijven. Ik woon en werk hier, heb hier mijn vrienden/kennissen gemaakt en heb hier ook mijn sport gevonden. Toen straks hadden we het er nog over wat we allemaal geleerd hebben hier. En ik kon er zelf niet helemaal opkomen, maar ik ga thuis alles maar eens op een rijtje zetten. Als ik terugkijk op hoe ik mezelf zag op het begin en nu, is er duidelijk een groot verschil. Vooral op het begin heb ik het moeilijk gehad en dat heeft zijn vruchten afgeworpen de laatste periode. Ik ben niet alleen geheel zelfstandig geworden, maar ik weet nu ook hoe het is om te leven, wonen en werken in een totaal vreemde omgeving met mensen die je nog helemaal niet of amper kent. Maar vergeet niet het functioneren in een vreemde cultuur met andere gewoonten. Mijn Brabantse, Nederlandse en zelfs Europese bril moest ik afzetten om hier te kunnen leven. En achteraf moet ik zeggen dat dit mij aardig gelukt is! Het heeft niet altijd even meegezeten, maar ik kijk echt terug op een toptijd! Dat heb ik ook te danken aan mijn klas waarin ik deze minor heb gezeten. Onze groep is nu zo hecht geworden, dat had ik van te voren niet kunnen denken. Laatst was ik alleen thuis en was ik ’s avonds nog eventjes met een huisgenootje bij Zanzi geweest. Word ik in een keer gebeld door een ander huisgenootje die zich afvroeg waar ik uithing en of het wel goed ging omdat ze mij de hele dag niet had gezien. Wat wil je dan eigenlijk nog meer he..?!

Het behalen van de punten binnen de minor zijn nog een beetje in de verte te zoeken. Gelukkig heb ik wel alle tentamens gehaald met hoge punten! Vandaag hadden we ons punt van Marketing teruggehad en ik was de enige met een beetje een fatsoenlijk cijfer. Hoe ik daaraan ben gekomen.. Tja.. Dit ging hieraan vooraf:
Het was donderdag en het was dus voort onderhand weekend aan het worden. Eerst werd ik nog geappt of ik mee wilde naar Zumba. Ik wist niet dat het ook donderdags was, maar omdat het zo leuk is kon ik daar natuurlijk geen nee op zeggen! Dus ik snel mijn spullen bij elkaar geraapt en op naar Zumba! Thuisgekomen zat de halve klas bij ons bier te drinken en daarna zijn we gezellig naar Bermuda gegaan. Daar gingen we radje draaien en kregen we shotjes sambuca (nooit meer doen!), fles wijn, een meter bier, baco’s.. stond ik daar met mijn mixje in mijn hand.. Dus snel doortanken want ja daar kwam alweer het volgende drankje. En dat heb ik geweten..! Nouja.. het moment zelf eigenlijk niet echt.. Na die avond verschenen er allemaal foto’s van mij op een auto en op een motor. Super vet en ik had zoiets van.. Oooowjaa! Maargoed.. De volgende dag.. Dat was een RAMP! De wekker ging om 9.15u en ik moest om 10.00u op school zijn. Wel te doen, mijn huisgenootje was alleen spoorloos toen ik opstond. Ik was nog een beetje draaierig dus heel veel kon ik niet nadenken. Snel ontbijtje gemaakt, klaargemaakt en toen stond een ander huisgenootje bij mij aan de deur om met mij naar school te gaan. Zelf kon ik echt niet rijden. Toen ik het klaslokaal binnenkwam, wist ik het: ik was nog steeds dronken. Maargoed, lesje begon, oefententamen! Jooo ik had veel vragen goed beantwoord, die leraar werd alleen een beetje knettergek van mij. Ik werd ook knettergek van mezelf want thuisgekomen heb ik het hele weekend in mijn bed doorgebracht volgens mij. Zondags trouwens nog heel eventjes bij Cabana een Mojito gescoord bij het happy hour. Oké, zo is het leven hier dus. Gaat ook niet altijd over rozengeur en maneschijn. Zondags was trouwens wel heel grappig. Ging ik eventjes boodschappen doen, kom ik die leraar tegen haha! Hij moest best wel lachen en ik ook. Hebben we even gebuurd en hij vond dat het niet erg tegenviel wat er in mijn mandje lag. (Had hij dan anders verwacht? Tssss..)

Oké, dat was het weekend. Maandag was het weer stagetijd, saai als altijd en als altijd hetzelfde. Bonnetjes op volgorde leggen, dat kennen we voort wel. Maar gelukkig kwam op woensdag Janine aan op Hato. Ik had er echt naar uitgekeken, maar ik had er toch wel wat anders van verwacht. Wel hebben we leuke dingen gedaan. De leukste activiteit hier was toch wel met dolfijnen zwemmen! WAUW! Dat was echt megagaaf! Je moest gewoon gaan zwemmen en dan zou de dolfijn vanzelf naar je toe komen. Muuske speelde het spelletje natuurlijk wel een beetje vals, maar je betaalt er anders genoeg voor dus de eerste drie foto’s waren al voor mij haha! Zo gaaf toen ik met mijn hand over die huid ging, de doflijn er helemaal voor liggen. Hij lag echt te genieten! Daarna mochten we nog wat dingen doen waardoor er veel leuke foto’s zijn gemaakt.

Ook zijn we naar Klein Curaçao geweest. Mooi eiland, en veel gezien, maar de reis er naartoe was minder! Het was een boottocht van een aantal uur (geloof ik). Toen we eenmaal op open zee zaten ging het mis. Ik zat boven op het dek en ik voelde mijzelf bij de eerste golf al meteen niet lekker. Op een gegeven moment ging de boot steeds meer golven en de wind werd ook harder. Die sloeg kei hard in mijn gezicht en het water gutste over de boot heen. Ik kon mijn ogen ook niet meer open houden. Opeens kon ik niet meer blijven zitten en vielen we allemaal over elkaar heen. Het meisje voor mij vroeg: “Gaat het wel?” En ik schudde mijn hoofd. Toen is er hulp gekomen, en wat voor hulp! Word je daar even door twee van die knappe mannen van het dek af gedragen naar achter. Daar moest ik blijven zitten en werd ik op mijn wenken bediend! Toen ik daar zo misselijk zat te wezen achterop de boot zag ik ineens een paar vinnen in de verte naar boven komen. WAT?! Dat was een hele groep wilde dolfijnen! WAUW! Ik had bijna tranen in mijn ogen, zo mooi vond ik het en ik zat mooi eerste rangs! Helaas waren ze ook bijna meteen weer weg. Maar wat was dat mooi! Dat is zo’n misselijkheidmakend ritje wel waard hoor. Daarna stopte de boot. We waren nog niet helemaal bij het eilandje omdat hij daar niet kon aanmeren. Maar wat was dat mooi! Net als op alle plaatjes maar dan nog tien keer mooier! Helder blauw water en een spierwit strand! JEZUS! Ik moest eerst dringend naar de wc en toen ben ik snel naar boven geklommen om een snorkelset en flippers uit te zoeken. Dat was wel erg goed materiaal. Na wat passen en meten ben ik het water in gesprongen en zag ik toen ik naar het eilandje zwom al gelijk drie zeeschildpadden! In het totaal heb ik zes schildpadden gezien. Echt heel mooi en je kon er heel dichtbij komen. Je kon ze zelfs aanraken maar dat durfde ik niet. De dag duurde veel te kort, want voordat ik het wist zat ik weer op die misselijkmakende boot. Gelukkig gingen ze nu zeilen maar ook toen voelde ik mijzelf niet lekker. Helaas kwam dat niet alleen door de boot, maar ach. Er zijn dingen die nu eenmaal gebeuren.

De toeristische attracties die ik beschrijf zijn erg mooi en geweldig. Je moet de dingen die je wilt doen bezocht hebben, maar toch ben ik hier voor mijn persoonlijke ontwikkeling en dan zijn de onderlinge gesprekken toch anders. Ik woon al bijna vijf maanden op Curaçao en Nederland is niet echt meer in beeld. Guldens zijn niet meer uit mijn hoofd weg te denken, want als men het over Euro’s heeft, worden deze al snel omgerekend. Ook doen we in de weekenden soms wel eens andere dingen. We rijden niet zo vaak meer naar Westpunt maar vinden het ook prima om aan het zwembad thuis te chillen. Ons geld raakt ook een beetje op en afgelopen weekend was er een feestje waarvoor ze 50 gulden entree vroegen. Dat is niet veel, maar als je ook nog erbij moet zuipen dan tikt dat wel weer aan. Een meisje had dit opgelost en ging achter de bar helpen. Dat leek mij en de halve klas een goed idee en toen hebben we een avondje achter de bar geholpen bij een evenement. Ik had dat nog maar een keertje gedaan, bij Helvoirts Weekend. En dan merk je toch wel dat je op Curaçao bent als je daar zo staat. Ik mocht verkoop doen, de leukste taak. Als er een bestelling kwam, moest ik dat doorgeven aan de schenker en die moest dat dan nog in gaan schenken. Dat duurde alleen wel een beetje lang waardoor je soms niks stond te doen. Op een gegeven moment moesten we rouleren en ik had het verkeerd begrepen door aan een andere bar te gaan staan. Beetje dom, maar zeker wel beetje meer gezelliger! Wat denk je, mijn klantjes komen de andere kant op om weer bij mij te komen bestellen. “Ben je verhuisd?” Bietje werken, bietje buurten.. Lachen man, was echt een leuke avond! De dag erna was ik wel brak, zonder een druppel alcohol, dat mocht namelijk niet. Maar ik was zo moe van het staan. Gelukkig hebben we het zondags nog wel chill gehad op Port Marie.

“Kwart voor een, ik bel iedereen,
Kwart voor twee, we willen naar de zee,
Kwart voor drie, we chillen bij PORT MARIE,
En bij Playa Forti gaan we springuuuuu!!

Chillen.. op de Antillen..
Van Bandariba tot Bandabou,
Chillen we, chillen we op Curaçao!”

Dat liedje moet je echt hebben, dat ken ik helemaal uit mijn hoofd. Dat trouwens blijkt dat ik niet naar huis wil, klopt niet hoor. Ik zie ernaar uit om iedereen weer te zien en mijn ervaringen te vertellen! Ook wil ik heel graag terug voor Opa. Ik duim voor hem op Curaçao. Maar eerst nog 7 daagjes stage en dan nog een weekje vrij. Dus ik ga er nog maar eens wat aan doen.

De groetjes en tot over een paar weekjes!

Ayooo xxxx