Lekker chillen met je billen op de Antillen

Haaa macamba’s,

Jaja, lekker chillen met je billen op de Nederlandse Antillen, de nieuwe carnavalskraker van het eiland (zelf verzonnen). Nee, ik had deze week echt goeie zin. Lekker relaxed en alles. Dat kwam omdat ik mijn auto had opgehaald en daardoor kon ik vanaf toen mijn eigen ding doen en was ik niet meer geheel afhankelijk van anderen.

Maar het ophalen van de auto ging niet zo makkelijk. Want hoe ga je nou een auto ophalen bij een huis wat kilometers verderop ligt? Tja, dan moet je worden weggebracht. Gelukkig moest een huisgenootje nog langs, en daar kon ik zondag mee meerijden. Het hele weekend heb ik mij verheugd op dat moment, aangezien ik echt afhankelijk was van anderen. De avond van te voren kwam een ander huisgenootje vertellen dat zij de auto bij zich had die ik had gereserveerd. Haar auto moest namelijk blijven staan omdat die gemaakt moest worden. Maar ze vroeg zich af of wij niet konden ruilen van auto omdat zij een automaat had en ik een schakelauto zou krijgen. Een schakelauto gaat sneller, vooral met die heuvels hier, trekken automaten niet hard op. Ik, als ervaren maar niet erg handige bestuurster heb liever een automaat, en hoef ook niet overal heen te crossen. Vooral niet met die gaten in de weg waardoor je zo een lekke band rijdt. Daarom hebben we van auto geruild, ik was trouwens heel blij met het aanbod. Niet alleen voor de heuvels, maar ook voor de verschillen in verkeersregels en het (lompe) rijgedrag van sommige mensen. Ik had nog wel een rondje gereden en dat ding reed trouwens voor geen meter.

Zondag was het dan eindelijk zover, ik kon mijn auto gaan ophalen! Toen ik mijzelf ging klaarmaken, was iedereen in de weer met het inpakken van strandspullen enzo. Wat bleek nou, meerdere mensen moesten naar de autohuurder waar ik mijn auto ging ophalen en dat wist ik niet. Omdat die man een eindje van Willemstad vandaan woont, werd dit dus gecombineerd met een stranddagje. Okeeee, dus ik mijn kamer weer ingedoken en mijzelf omgekleed. Twee auto’s hadden hun maandelijkse beurt en ik kreeg dus mijn auto. Uiteindelijk stonden er 15 mensen op mij te wachten, dat was wel erg leuk maar ook wel een beetje druk. Nadat ik mijn gegevens had ingevuld, het contract had ondertekend en even een rondje had gereden, mocht ik met mijn blitse wagen naar het strand! En blits is hij zeker, ze hebben hier namelijk allemaal van die beschilderde studenten auto’s. Ik heb de zuurstok: Roze met rood, oranje, geel en wit. Superrrvet! Toen we naar het strand reden, werd ik steeds blijer van die auto, want hij reed superfijn! En dat doet hij overigens nog steeds.

Na een heerlijk stranddagje was ik nog even boodschappen gaan doen met de auto. Dat was eigenlijk het eerste wat in mij opkwam. Auto: Ooh dan kan ik lekker boodschappen doen! Ik had veel nodig, dus heb ik mijn autootje maar is goed volgeladen.

En toen was het weer maandag. En dat was chill! Huh chill? Ja man, chill! Ik had mijn auto dus ik kon lekker rustig aan doen. Lekker opt gemakske naar mijn stage gereden. Daar aangekomen was het nog chiller. De vorige week hadden ze donderdags niet zoveel werk voor mij dus moest ik iets voor school gaan doen. Had ik mijn boek toch niet bij! Dus maandag had ik lekker mijn boek bij me en had ik geleerd voor het tentamen van volgende week vrijdag. Zeker dat het nodig is om te leren want de herkansing valt in de week dat ons pap en ons mam hier zijn. En wie gaat er dan nog zitten te leren?

Goed, ik hoefde niet heel de dag te leren, want ik moest daarna meehelpen met factureren. Ik werd ingewerkt omdat ik met Pasen het werk van een collega moet overnemen. Maar in dat werk heb ik al ervaring omdat ik dat bij Van Iersel ook vaak moest doen. Wanneer het textiel wordt gebracht, wordt dit gewogen en wordt daar een bon van gemaakt. Iedere bon heeft een nummer en dat moet ik controleren met de factuur. Als bonnen niet kloppen of missen dan moet ik dat melden. Dit is precies hetzelfde systeem als bij Van Iersel en dit is ook precies hetzelfde werk wat ik al ongeveer 7 jaar in mijn vrije uren op kantoor doe. Het heet natuurlijk ook niet voor niks allebei financiële administratie, maar of je nu 9000 km van huis zit, of 500 meter, het maakt dus niks uit waar je op de financiële administratie werkt. Ik vind het wel een beetje jammer dat ik nu precies hetzelfde zit te doen. Ik ben wel stagiaire en wil graag wat zien binnen een bedrijf. En ik weet ook wel dat je in Curacao bent en de klusjes niet moeilijk zouden zijn. Maar nu is het echt precies hetzelfde en soms baal ik daar wel een beetje van.

Op dinsdag heb ik de hele dag aan de facturen gezeten. Dit moet ik dus iedere week gaan doen. Maar het werk werd onderbroken door een aantal momenten die ik niet zo snel meer vergeet. Ten eerste was mij nog niet bekend dat ik stagevergoeding zou krijgen. Iedereen liep rond met een cheque, super vet, maar ik niet. In mijn contract stond namelijk niet dat ik stagevergoeding zou krijgen. Maar die dag kreeg ik ook een cheque, ze waren mij schijnbaar vergeten, beterrrrr! Wanneer hier een cheque wordt uitgeschreven, moet je daarmee naar de bank gaan en krijg je het geld contant mee. Super handig want dan heb je de transactiekosten niet voor een buitenlandse rekening. Dus dat vond ik wel erg leuk. Ik ben er alleen nog niet aan toe gekomen om de cheque in te wisselen.

Maar minder was het een paar uur later. Ik kreeg een app van ons mam dat ze bericht had gehad van de Rabobank dat ik mogelijk geskimd zou zijn en ze mijn pasje geblokkeerd hadden. Neee he! Dat wordt de komende weken geen geld opnemen voor Marloesje. Maarja, niks aan te doen! Gelukkig was er geen geld van mijn rekening gehaald.

Ik had hard gewerkt, alle facturen waren klaar en ingepakt en ik had ook nog mijn dagelijkse uurtje aan de lopende band gehad. Ik ging voldaan naar huis en ik moest nog even langs de bakker. Daar had ik namelijk de vorige week op vrijdag glutenvrij brood besteld. Was eigenlijk voor maandag, maar ik had echt geen zin meer om nog brood te gaan halen, aangezien de bakker best ver weg is. Dus ik naar die bakker, daar aangekomen vertelde de bakker dat ze het meel nog niet hadden, ze hadden het wel besteld maar het was nog niet gebracht. Dus dat werd een retourtje Albert Heijn omdat ze daar nog verpakt glutenvrij brood hebben. Het is niet lekker, maar dan heb ik tenminste te eten. Echt fijn dat die winkel er is en dat ze het brood ook op voorraad hebben.

Maargoed, die donderdag had ik maar weer gebeld voor het brood en het bleek dat er nog steeds geen goed meel was. Er was wel meel geleverd, maar dat was ingezakt of zoiets. Naja, dan maar weer langs de Albert Heijn. Nu heb ik nog steeds geen brood en het is nu zaterdag. Dit is wel echt op zijn Curaçaos haha.

Woensdag had ik ook weer wat meegemaakt. In de pauze kwam een collega vragen of ik mijn auto aan de kant wilde zetten omdat ze ergens bij moesten. Dus ikke naar beneden, mijn auto aan de kant gezet en even met een man van een jaar of 40 staan praten die erbij stond. Na een kort gesprek over Curaçao wilde ik er een eind aan maken en zei ik dat ik weer verder ging. Hij vroeg om mijn telefoonnummer omdat hij mij beter wilde leren kennen. ‘Nou, ik dacht t niet!’ zei ik. Toen vroeg hij van echt niet en waarom niet blablabla. Ik zeg: ‘Nee daar gaan we niet aan beginnen, helaas je krijgt mijn nummer niet. Ik geef mijn nummer niet zomaar af.’ Bahbah, maar schijnbaar komt dat heel vaak voor. Ze roepen en doen ik van alles. En irritant is het sissen van sommigen. Een keer heb ik wel een leuk compliment gehad. Afgelopen vrijdag kwam ik terug van Cabana en een man zei terwijl ik aan het wachten was voor het stoplicht (tja, ramen staan altijd open): `Die auto is net zo mooi als de bestuurster!` Dat vond ik wel een leuke.

Op vrijdag gingen we weer naar school. Twee lesjes gehad. Voor marketing moesten we een oefentoets maken omdat we volgende week vrijdag een tentamen hebben. Ik had de toets helemaal gemaakt, maar ik had wel de helft fout. Echt jammer, nu moet ik nog best hard gaan leren.

Maarja, daar komt het in het weekend niet echt van denk ik. Vrijdagmiddag begint hier het weekend en ben ik eerst nog even met een huisgenootje gaan winkelen en daarna zijn we naar het strand bij Cabana geweest. Wekelijkse stek op vrijdagmiddag. Ik ben weer vroeg weggegaan omdat we om half 7 zouden gaan eten bij Pincho en daarna was er op Zanzibar een Arubaanse band. Het eten was zoals altijd weer heel lekker. Nog even een praatje gemaakt met een Nederlander die al 20 jaar op Curaçao woont. Hij vroeg of we een keer met zijn allen bij hem langskwamen en zouden komen zwemmen. Nu hebben we zijn adres en telefoonnummer, geweldige vent. De band op Zanzibar was minder. Iedereen stond maar wat rondjes te draaien en het duurde wel een beetje lang allemaal. Maar om 23.00u kwam de DJ en toen hadden we nog wel een gezellig feestje op het strand. Op het laatst zijn er nog een paar de zee in gesprongen. Ik niet, brrr veel te koud!

Zaterdags werd ik wakker en ging ik bedenken wat ik zou gaan doen. Toen ben ik met een aantal klasgenoten en een huisgenoot bij Saint Tropez geweest. Een heeeel chill zwembad met heel chill uitzicht en hele chille bedjes! We waren tot de conclusie gekomen dat die bedjes lekkerder lagen dan ons eigen bed op onze kamer. Ik wilde er al eentje inladen en het mijne ervoor in de plaats terug zetten. Ze hebben daar trouwens ook hele chille nacho’s. Echt lekker. Daarna zijn we nog lekker uit eten geweest. Wat een heerlijk leven is dit toch!

En vanavond gaan we op stap, omdat het zaterdag is.

Dus de groeten allemaal,

Ayooooo